Tekst: Rickey The |

Pijn is de oorzaak en het gevolg

Rickey is 31 jaar en moeder van 3 kinderen. Via social media stuurde zij ons haar pakkende en voor veel chronisch lymepatiënten herkenbare gedicht toe. Met toestemming mochten wij het online zetten. De Lymevereniging wenst Rickey enorm veel sterkte toe in haar strijd.

Van binnen zit het verdriet dat niemand ziet.
Sluipend komt het er aan en het doet zijn best om je ten onder te laten gaan.
Langzaam neemt het je je leven af en verlies je alles waar je om gaf.
Het sluimert diep van binnen en artsen weten niet waar ze moeten beginnen.
We zien niets krijg je te horen, misschien zit het tussen uw oren.
Onbegrepen en alleen ga je maar weer heen.
Steeds meer teruggetrokken in je schulp durf je niet meer te vragen om hulp.
Je hebt nergens last van, dat zeggen ze toch!?
Waarom miep en piep je dan nog?
Steeds meer afgezonderd en steeds meer alleen.
Dat je je soms afvraagt, misschien ben ik beter af onder een steen.
Alles gaat ten onder, alles gaat kapot.
Geen hoop meer voor de toekomst, het grijpt je naar de strot.
Ten einde raad ..
Ben je gefrustreerd, verdrietig en kwaad!
Geen controle over de pijn en geen controle meer over je zijn!
Je verliest je wensen, je verliest je mensen.
En toch doorgaan en in de ochtend weer opstaan.
Met pijn en verdriet dat niemand ziet.

Pijn is de oorzaak en het gevolg