Contact
Zoeken
Nieuwe wetenschappelijke inzichten bevestigen dat onderdelen van de lymebacterie, Borrelia burgdorferi, na een infectie kunnen achterblijven in het lichaam en langdurige ontstekingsreacties veroorzaken.
Recent onderzoek heeft aangetoond dat de celwand van Borrelia burgdorferi– het zogenoemde peptidoglycaan – na een acute infectie langdurig kan achterblijven in bepaalde organen, zoals de lever. Deze achtergebleven celwandresten kunnen het immuunsysteem blijven prikkelen, wat mogelijk bijdraagt aan aanhoudende klachten na een doorgemaakte lyme infectie.
In muismodellen ontdekten onderzoekers dat dit specifieke peptidoglycaan zich anders gedraagt dan dat van andere bacteriën. Het hoopt zich op in de lever, waar het wekenlang aanwezig blijft, zelfs nadat de bacterie zelf al is opgeruimd. Het materiaal wordt opgenomen door levercellen (waaronder Kupffercellen en hepatocyten), en hoewel er op het eerste zicht weinig schade lijkt te zijn, vertonen deze cellen eiwitprofielen die overeenkomen met die van mensen met chronische klachten na een infectie.
Daarnaast bleek uit genetische analyses dat dit bacteriële celwandmateriaal invloed heeft op het energieverbruik van afweercellen in het bloed, wat mogelijk een rol speelt bij vermoeidheid en andere langdurige symptomen.
Dit onderzoek onderstreept het belang van het volledig opruimen van Borrelia burgdorferi bij een infectie, om te vermijden dat restanten zoals het peptidoglycaan in het lichaam blijven circuleren en chronische ontstekingen uitlokken.
Bovendien werd in aanvullend onderzoek aangetoond dat een antibioticum genaamd piperacilline B. burgdorferi doeltreffend kan uitschakelen, zonder de darmflora te verstoren. Dit opent de deur naar nieuwe behandelmogelijkheden, vooral voor patiënten met aanhoudende klachten na een lyme-infectie.
Wil je het hele artikel lezen? Kijk dan hier.
