Privétuinen in Vlaanderen vormen een risicogebied op tekenbeten

Niet alleen in de natuur loop je risico op een tekenbeet, ook je eigen tuin kan een risicogebied vormen. Wetenschappers publiceerden onlangs een onderzoek in het wetenschappelijke tijdschrift BMC Public Health naar de tekendichtheid en het aantal ziekteverwekkers bij teken in Vlaamse privétuinen. Tussen 2020 en 2022 hielpen 185 burgers in Vlaanderen met het zoeken naar teken en het verzamelen van gegevens over hun tuin.

In 44,3% van de tuinen werden teken gevonden. Teken kwamen het vaakst voor in tuinen op het platteland (in 60,2% van die tuinen), maar ook in voorsteden en steden werden ze aangetroffen.

Er werden verschillende soorten teken aangetroffen. De meeste teken (94,7% van de 1162) waren van de soort Ixodes ricinus, maar er werden ook andere soorten aangetroffen. Teken werden vooral gevonden in tuinen met gevallen bladeren (47,4%) en braakliggende grond (46,2%).
Het aantal nimfen (jonge teken) was hoger op plekken waar veel verschillende zoogdieren leefden, en in tuinen met wilde planten of gevallen bladeren. In kort gemaaid gras, hoog gras en bloemperken zaten echter minder nimfen.

Maar liefst 34,1% van de teken droeg minstens één ziekteverwekker bij zich. De Borreliabacterie werd het vaakst aangetroffen, bij 19,6% van de teken, gevolgd door Rickettsia (11,7%). 6,6% van de teken droeg meer dan één ziekteverwekker bij zich.

De wetenschappers concludeerden dat het aantal teken en ziekteverwekkers in tuinen vergelijkbaar is met het aantal in bossen of andere natuurgebieden. Dit betekent dat ook tuinen een risicogebied vormen voor tekenbeten en het oplopen van door teken overgedragen ziekten.

Het volledige wetenschappelijke artikel vind je hier.
https://bmcpublichealth.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12889-025-23221-1