Mijn naam is Mirte, ik ben 20 jaar oud en ik heb chronische lyme. In deze blog wil ik mijn verhaal vertellen en daarin verschillende aspecten meenemen. Zoals: hoe ik ontdekte dat ik chronische lyme heb, wat ik ervan geleerd heb, voeding enzovoorts.
Het begon in april 2011, ik was toen 10 jaar oud en zat in groep 6. Ik had al weken de hele dag door ontzettende hoofdpijn en ik ging hiervoor naar de huisarts. Tevens had ik ook een pijnlijke plek, een blauw doorschemerend bultje op mijn rechteronderbeen. Ik moest de hoofdpijn aankijken.
Een halfjaar later kwam er pus uit mijn rechteronderbeen en heeft de huisarts er iets lichaamsvreemds uit gehaald. Er volgt een periode van klachten in enkels, liezen, knieën, benen en allergische reacties op bepaalde voedingsmiddelen, zonder duidelijke oorzaak. In die periode heb ik de kinderarts bezocht, daar is onder andere bloedonderzoek gedaan, de enige diagnose die de arts kon stellen was hypermobiliteitssyndroom. Echter verklaarde dit voor mij niet al mijn klachten. Ook na het stoppen met sporten werden mijn klachten niet minder, eerder erger. Ik had inmiddels al zo veel behandelingen geprobeerd: fysiotherapeut, homeopaat, podotherapeut, cupping, osteopaat en verschillende artsen. Ondanks alles breidde de klachten zich verder uit: artritis grote teengewricht, chronische voorhoofdsholteontstekingen, lage rugpijn, nekpijn, last van mijn ribben, regelmatig blaasontsteking enzovoorts.
Later kwam daar gevoel van flauwvallen, geheugenverlies, pijn op de borst en haaruitval bij. Het dagelijkse leven leiden en naar school gaan werd steeds lastiger. Door dit alles kwam bij mij en mijn moeder weer de twijfel of het wel het hypermobiliteitssyndroom was.
In december 2017 las ik een artikel op Facebook van een jongen met chronische lyme. Toen ik zijn symptomen las schrok ik heel erg. Hij had vergelijkbare klachten. Mijn moeder heeft zich toen verder verdiept in lyme. Inmiddels was het bij ons duidelijk dat de bloedtesten die in Nederland gedaan worden niet betrouwbaar zijn en vaak een vals negatieve uitslag geven.
Ook een bezoek aan een lyme centrum leverde niets op. We hebben daarna besloten om een Duitse test aan te vragen, de LTT test. Hieruit kwam een positieve uitslag van Borrelia. Vanaf dat moment hebben we ons vooral gericht op behandeling in plaats van de diagnose.
Na zoveel jaren van klachten, blijkt het namelijk lastig te zijn de diagnose lyme te stellen. Later is die diagnose, na 7 jaar van onzekerheid, alsnog bevestigd door mijn integraal arts middels bio resonantie.
De integraal arts ging me behandelen met bioresonantie in combinatie met een streng dieet en voedingssupplementen. Ze is begonnen met de behandeling van de organen die overbelast waren, zoals: lever, darmen, hart, longen enzovoorts. Ik heb een dieet gekregen, waarbij ik geen gluten, lactose, aardappelen, varkensvlees, suiker, alcohol, soja, pinda’s en bepaalde E-nummers mag eten. Dit om mijn lichaam te ontlasten. Daarnaast kreeg ik verschillende voedingssupplementen. Eerst moest mijn immuunsysteem aansterken en weer optimaal functioneren, zodat ze kon beginnen met het aanpakken van de lbymebacterie. Hierbij komen namelijk veel gifstoffen vrij, die door mijn immuunsysteem en organen weer afgevoerd moesten worden.
Tijdens de behandeling met bio resonantie, merkte ik voor het eerst vooruitgang in plaats van achteruitgang. Hierdoor kreeg ik vertrouwen in de behandeling. Inmiddels ben ik ruim drie jaar verder en voel ik me een stuk beter. Ik kan mijn dagelijkse dingen doen. Het is een lange weg met ups en downs, met soms weer een terug val. Het voelt voor mij nu dat ik het onder controle heb en een juiste balans gevonden heb. Ik heb onder andere geleerd om naar je eigen lichaam en gevoel te luisteren. Voor iedereen die iets soortgelijks meemaakt hoop ik dat ze de kracht vinden om vol te houden.
Contact
Zoeken