Feesten met Lyme

De feestdagen vroeger, en nu

De feestdagen vroeger zagen er helemaal anders uit dan hoe ik ze nu beleef. Tot voor corona werkte ik tijdens de feestdagen in de feestzaal van de ouders van mijn beste vriendin. We maakten veel plezier samen als team, maar werkten ook tot de zon opkwam. Dat zit er nu niet meer in.

Traditiegewijs vieren we kerstavond steeds bij mijn ouders. Dan komen mijn broer en zijn vriendin en ook mijn grootouders langs. Op dat vlak is er nog niet zo veel veranderd. Het enige verschil is dat ikzelf niet meer in sta voor de hele menu, maar dat we de taken onder elkaar verdelen. Ik ben ook blij dat we dit jaar afgesproken hebben om allemaal in een comfy kersttrui te komen, dan hoef ik alvast ook niet mijn energie te steken in een feestelijke outfit.

Oudejaarsavond was de avond waarop ik meehielp in de feestzaal. Dit jaar doen we dit ook bij mij thuis met vrienden. Ook hier heb ik gekozen voor een low energy alternatief, we gaan gourmetten. Thuis kan ik, wanneer nodig, even een pauze inlassen en mij even terugtrekken. Ik hoop van harte dat het niet nodig zal zijn, maar better safe than sorry. Thuisblijven op oudejaarsavond is ook voor mij mentaal op veilig gespeeld. Mensen zien dansen, feesten, plezier maken, is iets waar ik het nog altijd moeilijk mee heb, gezien ik dit zelf niet meer kan en heel graag zou willen.

Ook nieuwjaarsdag ziet er een beetje anders uit nu, vroeger gingen we van gezin naar gezin de hele dag om te klinken op het nieuwe jaar, nu nodigen we opnieuw iedereen uit bij ons thuis. Zo hoef ik me niet te verplaatsen, kan ik rusten wanneer nodig en zie ik iedereen in één keer.

Uitdagingen

De feestdagen zullen een grote uitdaging worden. Ik ben al enkele maanden arbeidsongeschikt en dus heel veel thuis. Ik merk dat ik nu veel sneller overprikkeld raak dan vroeger, dus de drukte en het lawaai zullen een uitdaging worden. Ook is het veel moeilijker geworden om conversaties te volgen, maar daar zullen de gasten wellicht weinig van merken aangezien ik altijd al ‘de stille’ was.

Tips voor mijn mede-lymies

Ik kan alleen maar aanraden om je te omringen met mensen die je verhaal kennen en begrijpen. Mensen die het snappen dat je je even terugtrekt in de keuken of in de zetel moet gaan liggen, zodat je je niet telkens moet verantwoorden of je niet schuldig moet voelen.

Ook raad ik ten zeerste aan om zo vroeg mogelijk je kerstcadeaus te kopen. Ikzelf ben hier in oktober al aan begonnen. Zo weet ik zeker dat ik op tijd voor iedereen een cadeautje zal vinden en hoef ik niet te stressen als ik een flare up heb. Er is nog tijd genoeg. Ook online shoppen is makkelijk, als je weet wat je wil, dan hoef je niet eens de deur uit. Host je net zoals ik thuis een feestje? Kies dan voor opwarm maaltijden of doe aan ‘self service’ met

gourmet of fondue. Zo bespaar je tijd, moeite en energie, want die zal je hard nodig hebben tijdens het feest zelf.

Hoop voor het nieuwe jaar

Ik heb hoop voor het nieuwe jaar. Net voor kerst heb ik mijn eerste afspraak bij een ILADS arts. Ik hoop op een officiële diagnose maar ook op de start van een behandeling en een beetje beterschap. Genezen is iets waar we als lyme patiënten alleen maar van kunnen dromen, maar elke stap in de goede richting doet wonderen. Hopen jullie met me mee?