Hi mijn naam is Rosalie, ik ben 18 jaar oud en herstellende van de ziekte van Lyme.
De afgelopen 2,5 jaar zijn niet makkelijk geweest. Van 3 keer in de week hockeyen en school dat super ging, naar langzaam afglijden naar een toen nog onbekende ziekte. En niet alleen ziek zijn, maar ook al mijn vrienden verliezen.De vastberadenheid en het onderbuikgevoel van mij en mijn ouders hebben ervoor gezorgd dat wij ons eigen herstelpad zijn gaan volgen met als diagnose lyme. Dit heeft geresulteerd in een intens genezingsproces waarbij ik vele mooie mensen hebben mogen ontmoeten en waarin ik afscheid heb moeten nemen van mensen die zich niet konden inleven in mijn situatie.Het gedicht in deze post heb ik twee jaar geleden geschreven. In het gehele proces is schrijven mijn uitlaatklep en kan ik mijn onbesproken woorden, struggles, hoop, kracht, liefde en moed verwoorden. In dit gedicht verwoord ik wat ik heb verloren en de pijn die ik toen voelde en nog wel eens voel. Het vertaalt struggles, maar tegelijkertijd ook mijn kracht. Ik ben altijd positief gebleven, kijkend naar al het goede en de stip op de horizon. En wat is tijd? Ik ben gezegend met de liefste mensen om mij heen en de diepgaande verbinding. Vanaf het begin zei ik altijd: “Alles komt goed.” En dat is mijn innerlijke kracht en ook waar MIJN naam voor staat.Heel veel liefs, Rosalie.”@rosalieschoevaars.
WAAR MIJN NAAM VOOR STAAT
Ik mis het springen door de heiden,het lachen met de meiden,ik mis de woorden schrijven die mij vroeger zo bevrijden.Ik mis die oude tijden.Die tijden vol plezier en zonder zorgenen niet telkens die gedachten over morgen.En dan droom ik over dat ik alles weer kan,maar dan knipper ik even met mijn ogenen dan is die prachtige droom zo weer vervlogen.Ik houd moed en blijf altijd sterk en krachtig.want het leven is daarvoor te prachtig.En als ik even omval sta ik weer op,als ik in de put zit hijs ik mij weer op.Ik blijf niet bij de pakken neerzitten als het een dag minder gaat,dat is niet waar MIJN naam voor staat!
~ Rosalie Schoevaars.