Graag wil ik mijn levensverhaal vertellen hoe ik uiteindelijk 1.5 jaar later na mijn burn-out erachter kom dat er meer aan mijn lichaam en geest mankeerde.
Graag wil ik mijn levensverhaal vertellen hoe ik uiteindelijk 1.5 jaar later na mijn burn-out erachter kom dat er meer aan mijn lichaam en geest mankeerde.
2018 Juni krijg ik na afwerking nachtdienst op mijn werk een heel dof gevoel tussen mijn nek en achter mijn hersenschedel, het leek net of er iets knapte. Eerst dacht ik aan een Tia maar nadat de ambulance was geweest en zij een ECG hadden gemaakt en mijn bloeddruk had gemeten was er toch niks aan de hand. Ik voelde me al vreemd in mijn hoofd maar dacht na een goede nacht slaap dat dit wel over zou gaan. Heb ik echt een burned-out? De volgende dag naar de huisarts, daar kreeg ik de mededeling dat dit wel eens een burn-out kon zijn i.v.m. veel stress van werk en verbouwing thuis. De 1e maand bleef ik me maar raar voelen in het hoofd en de klachten verergerde; slecht slapen en in 1x paniek, meer zenuwaanvallen met helaas oorsuizen. Een tijd later veel spanningsklachten van bekken tot voorhoofd, terug bij de huisarts met de woorden ‘dit hoort allemaal bij een burn-out’. Een jaar ging voorbij waarin al mijn klachten verergerden. Toen begon ik te twijfelen is dit wel een burned-out? Ik ben gaan zoeken op internet op basis van mijn klachten en daar kwam per ongeluk Lyme naar voren. Direct herinnerde ik me dat ik op 2 september 2017 gestoken was door een insect en daar heb ik de antibiotica clavulaanzuur voor gekregen 10 dagen lang, het werd weggezet als wondroos.
Met de huisarts besprak ik het en ik kreeg een bloedtest. De Elisa test bleek veel antistoffen stoffen te bevatten en de WesternBlott was Dubieus. Ik kreeg van de huisarts doxycycline mee, eerst voor 14 dagen maar ik wilde liever 30 dagen want ik weet dat bij een gevorderd stadium 14 dagen sowieso niet genoeg is. Met veel wikken en wegen omdat de huisarts vond dat hij nog steeds niets feitelijks had kreeg ik dit mee. Ook liet ik de foto van 2017 zien en een zelfde soort foto van de Lymevereniging. Toen was het even stil in zijn kamer. Uiteindelijk heb ik 20 dagen de antibiotica geslikt maar ik werd er helaas misselijk van en het verergerde mijn oorsuizen.
In de daaropvolgende oktober heb ik mij aangemeld bij de Lymepoli van het UMC Radboud Nijmegen aangemeld, daar was pas eind januari 2020 plaats. Hierop wilde ik niet wachten en ben vervolgens naar een homeopaat gegaan. Deze zag via de Vegatest dat er 2 bacteriën actief waren. Nu ben ik met een Lymekuur begonnen en zie nu ik op de helft ben dat deze aanslaat. Achter de wolken schijnt de zon We gaan maar afwachten wat de toekomst gaat brengen. Wat ik eruit geleerd heb is dat je desondanks al je klachten beter positief kunt blijven dat ook de zon achter de wolken schijnt en er uiteindelijk wel verbetering kan komen en dat je bij een goede huisarts er op moet blijven aandringen als je twijfelt aan je ziektebeeld want jij kent je lichaam en geest het beste als geen ander Met vriendelijke groet, Rob de Lang