Maskers af

Zoals we allemaal wel weten heeft ‘lyme’ allerlei gezichten. De ene dag ben je onbeschrijflijk moe, de andere dag heb je hier pijn, dan weer daar en de dag daarna… Tsja, wat zou die voor een verrassing brengen? Geen dag lijkt hetzelfde, feit is wel dat we er dag in, dag uit mee geconfronteerd worden.
Hoe ik dit vol kan houden is, door het zoeken naar positieve afleiding. Ook dit varieert in wat ik aan kan. Soms is ieder geluid of licht me te veel, soms kan ik niet tegen de warmte of juist niet tegen kou. Op dagen dat ik zoveel pijn heb dat ik nauwelijks mijn bed uit kan komen, is er toch een reden om op te staan. Ruby.

Toen ik ziek werd in 2010 had ik een oude hond, Cathy. Ik heb een aantal jaar op mijn bed in de woonkamer doorgebracht, zij lag daar trouw tegen me aan. Dieren voelen feilloos aan wat je nodig hebt wanneer je je beroerd voelt. Meestal zijn dit geen woorden, cadeaus of activiteiten maar gewoon iemand die dichtbij je is. Gewoon samen even ‘zijn’.

Cathy overleed op een mooie leeftijd van 13 jaar oud. Wat miste ik mijn maatje.

Na verloop van tijd heb ik besloten dat ik graag weer een nieuw maatje in mijn leven wilde hebben. Maar, je voelt hem al aankomen, waar haal ik die energie vandaan? In overleg met de lieve mensen om mij heen heb ik de knoop doorgehakt. Zij zouden met mijn nieuwe maatje gaan wandelen en de voor mij energievretende dingen doen zoals dierenartsbezoeken en ik zou alleen maar genieten. Zo is het ook daadwerkelijk gegaan en gaat het nog. De basiszorg ligt bij mij maar als het mij op slechte dagen niet lukt om met haar te wandelen dan is er altijd hulp. Ruby kwam 5 jaar terug in mijn leven.

Iedereen die lyme heeft weet dat je soms een masker op moet zetten naar de buitenwereld toe. Je doet je gezonder of vrolijker voor dan dat je daadwerkelijk bent. Misschien doe je dit ook wel naar jezelf toe om jezelf overeind te houden. Komt er bezoek dan gaat er een make-upje op en een grote glimlach op je smoel. “Ja hoor, het gaat prima met me.” Wanneer het bezoek vertrokken is plof je met je masker nog op, op bed. Het was waarschijnlijk reuze gezellig en je hebt nieuwe positieve herinneringen gemaakt waar je van kunt nagenieten maar je voelt je soms nog zieker dan daarvoor, tijd om bij te komen. Een dag, een week, hoelang zou het deze keer duren voor je hersteld bent?

Bull Terriërs worden ook wel de clowns onder de honden genoemd. Hé, zie je de link naar onze maskers? Ruby is een rasechte Bull, een clown ten top. Het enige verschil met ons is dat haar grappen en grollen écht zijn, zij draagt geen masker. Ik hoef ook geen masker naar haar toe op te zetten.

Ruby laat me elke dag weer lachen. Ze zorgt ervoor dat ik de humor blijf zien in mijn strijd tegen lyme. Zo kan ze me bijvoorbeeld op haar ondeugende manier in beweging krijgen door haar flostouw vlak bij mij achter de bank te gooien. Zij kan er dan niet meer bij maar weet dat ik hem voor haar zal pakken als ze me heel sneu aankijkt. Kreunend en steunend klim ik over de bank, rijk naar het touw en vlak voor dat ik er bij kan kan mevrouw er ineens zelf tóch bij. En een lol dat ze dan heeft.
Door de wandelingetjes die ik met haar maak heb ik veel sociaal contact, door met de baasjes van de honden te kletsen wanneer zij in de tussentijd aan het spelen is. Dit zou ik zonder haar niet hebben.

Bull Terriërs zijn onwijs lomp en oersterk. Ze lopen je tijdens het spelen per ongeluk zo omver. Ruby voelt het precies aan wanneer ik me niet goed voel en doet dan, voor haar doen, heel voorzichtig met me. Ze troost, geeft warmte en rust op de momenten dat ik het allemaal even niet zie zitten. Ik noem dat Ruby-therapie. Lyme kan aardig wat eenzaamheid met zich meebrengen. Op zulke momenten kan ik wel zeggen ik voel me even eenzaam maar ik ben zeker niet alleen! Het liefst ligt ze de hele dag bij me. Ruby is geen dag hetzelfde, ze past zich aan mijn energie en gemoedstoestand aan.

Waarin we allebei heel constitent zijn is in onze liefde voor de zon. Zodra er een streepje zon te zien is genieten we daar samen van. De warmte doet mijn lichaam ontzettend goed en Ruby tsja… Zij geniet wanneer ik geniet. In de zon dromen we over onze toekomst. Hoe zal deze eruit zien? Komt er een dag dat we allebei oneindig veel energie hebben en we samen grote wandelingen kunnen maken?

Een droom is een wens die je hart maakt…

Shula Feuilletau de Bruyn