De ontdekking van een teek
Een stadskind was ik. Mijn eerste kennismaking met een teek was tijdens een jeugdkamp in de Sallandse bossen. Het beestje zat te chillen op mijn voorhoofd en had zich al stevig vastgehecht aan mijn huid. Zoals gelukkig achterhaald is, werd de teek eerst verdoofd met alcohol en daarna pas verwijderd. Een beestje… weg ermee. Het restantje dat in mijn vel achterbleef, zou er wel vanzelf uit gaan. En dat was het. (Lees hier hoe je op de juiste manier een teek kunt verwijderen)
Vele jaren later kwam de teek plotseling weer op mijn pad. Een kleinzoon nam na het zoeken van paddenstoelen in de duinen tot mijn schrik een teek mee naar huis. Onder zijn oksel. Door mijn werk bij een natuurbeheerder wist ik inmiddels wat voor ellende zo´n minuscuul beestje teweeg kan brengen. Ik vroeg me daardoor af hoe je kinderen op hun eigen niveau informatie kunt geven over het voorkomen van tekenbeten. Ik besloot een boek te gaan schrijven, zodat kinderen uit eigen hand kunnen lezen wat een teek is en wat hij doet. Ik wilde dat het vriendelijk, spannend en leuk zou worden. Vooral aantrekkelijk om te lezen. Er is veel energie in gaan zitten, maar toen ik de reactie van een recensent las: ‘op een heel positieve manier worden de teken beschreven. Je krijgt er haast zin in om er één te ontmoeten’ was mijn missie volbracht.